Fyrir hreina tilviljun þurftum við Ance bæði að mæta á áríðandi viðburði á sama tíma á laugardegi. Þetta þýddi að við þurftum að skilja Telmu og Albert eftir í tvo tíma. Ekki í fyrsta skipti sosum.
T og A fengu skýr fyrirmæli um að hringja ekki nema í neyð.
Svo skiljanlega brá Ance þegar síminn hringdi og svaraði óttaslegin: „Er allt í lagi?“
Albert: „Jájá, ég vildi bara segja þér að ég var að kúka og skeindi sjálfur!“