[enn fá ljósmyndir úr ferðalagi (bestu) að bíða betri tíma, enda annað sem brennur á brjósti: siggimus hefir nefnilega illilega fyrir barði orðið undanfarið af kisum.]
pistill: raunir siggimusar unga: af köttum (óhræsis)
1. kafli: (byrj) skyldu fást kattagildrur í rúmfatalager?
eitthvert kvöldið fyrir skemmstu tekur siggimusin sig til og gengur tíðlega til náða. þreyttur eftir atvikum og lúinn eftir erfiði dagsins í sveita síns andlitis, bla bla… leggst til lokrekkju og sofnar værum blundi sem endranær. dreymir huggulega drauma og á indæla nótt. segir ekki nánar af nóttu þeirri, utan að rigningin buldi á …tja, öllu sem ekki var undir einhverju öðru sem rigningin buldi á. á óguðlegum tíma undir morgun upphefst skarkali mikill, við hvurn siggimus hrekkur upp með harmkvælum og nær eftir augnabliks forvirringu og fát að kveða lætin í kútinn með því að pota í snús. verður ekki kápa úr því klæði, hugsar siggimus sigri hrósandi og er skjótari en skugginn að sofna á nýjan leik. innan skamms endurtekur leikur sig, með minni harmkvælum og forvirringu og fáti þó þessu sinni. gengur svona dágóða stund, uns þolinmæði siggamusar bregst, hann lætur undan og opnar glyrnu. þegar það sem fyrir augu ber er komið í fókus, hrekkur saklaus siggimus í kút! hér hefur verið köttur í bóli músar!
og það bókstaflega. eitthvert óhrætis karrarfétið hefur séð sér leik á borði að níðast á sofandi siggamusi, og skjóta yfir sig hans skjólshúsi í bessaleyfi. eða þannig. allavegana voru aurug spor eftir kattafætur í bóli bjarnar. fussumsvei og ullabjakk.
2. kafli: (stutt) skyldu fást kattagildrur í rúmfatalager?
nema hvað að í dag [fös. 23. apr., skst. aths. ritstj.] var komið heim eftir sérlega góðan dag vinnu þar sem heilu ósköpin afrekuðust og vex hróður siggamusar um víða veröld sem sveppur. meðan valis sækir póst og klæmist eilítið af gömlum vana, stendur siggimusin við og brýtur saman sokkaplögg af stakri natni. hvað rekur hann þá augun í annað en enn drullug fótaför kisu. hlýtur það með eindæmum að teljast, enda skraufþurrt í dag á öllu suðvesturhorni íslands, og kettir að sögn kattþrifnir.
3. kafli: (aðal) rummungur og ræningi
bregður nú sögumaður sér nokkur ár til fortíðar, er annarsstaðar var búsettur og öðruvísi. ekki niður í jörðu grafinn heldur aðeins upp frá henni lyftur. en þar var til staðar stigi katta, er fyrrum eigandi hafði eftirlátið siggamusi &co. forspurður. var stigi téður utan við vindaugað er að einsmannsklefa lá. svo bar til um þessar mundir að siggimus vaknar sem oftar á sakleysislegum sunnudagsmorgni, lufsast fram á prívatið eins og hann gjörir gjarna sem fyrsta verk sunnudagsmorguns, og setur sig í stellingar fyrir atskák við páfa. er rimman nýhafin er augun hvarfla að rúgbrauðskubbi eilitlum, liggjandi í sturtubotni, með yfirdrifinn sakleysissvip á brá.
hann lætur sig ekki þrátt fyrir eftirgang, og tekur þá siggimus að skoða umhverfi haukfránum og rannsakandi augum. þá var nú bleik brugðið. hvað rekur hann augun í annað en plastfilmuna utan af rúgbrauðskubbi þessum, reynandi að láta lítið fyrir sér fara í gluggakistunni, beint yfir rúgbrauðskubbi og sturtubotni. heldur en ekki hvumsa lýstur siggimus eldi í nagla af vinnston læts, sýpur á kaffi og hverfur ofan í eigin þanka og hugsanir [staðinn upp af vafffsje, aths. ritstj.].
eftir eilitla stund kviknar á peru: hér hafði verið á ferðinni enn eitt illvígt hræsis óféti kattarkyns í músarleit. var nú stokkið á ísskáp og hugað að mjólkurvarningi ýmsum er þar hafði í reiðileysi verið eftir skilinn. reyndist hann þar enn, enda öll glös og ostahnífur út skitin og ekki til brúks aldeilis kræsileg.
4. kafli: (fortíð tengd nútíð) stríð
upp hófst á þessum sólríka sunnudagsmorgni hernaður mikill og taugastríð við allt kattarkyns, og verður að segjast siggamusi til hróss að þartil fyrir skemmstu hafði hann þar yfirhönd allmikla. hvar sem kött hefur litið hefur hvæst illilega, urrað og vísað óbermum tennur og stökkt þeim veinandi og vælandi á brott. þóttist hafa sigur unnið, að kisur hefðu sínu handklæði inn í hring kastað, en óekki: nýjustu atburðir sýna annað.
vettlingnum hefur í fés verið slengt. teningnum kastað. snjóboltinn er af stað runninn. síðasta spúnkið úr pakkanum urið. eggin í hræruna brotin. gleraugun ofan tekin. öxi upp grafin og siggimus veit ekki hvað og hvað.
5. kafli: (spurt) spurning?
enn er spurt: skyldu fást kattagildrur í rúmfatalager?
—
m/tonnumafástogumhyggju,
-siggimus/valis/hannibal
http://vu2057.freddie.1984.is/siggimusteste.to
ps: eventuelle høns i øregangen bedes flytte sig
Leave a Reply