Ég mun aldrei nokkurn tímann geta sagt lifandi sálu frá því, en þriggja ára sonur minn var að biðja um frosið samlokubrauð með smjöri og osti. Og ég… ég bara… ég hérna…

Nema hvað, hann er í þessum skrifuðu orðum að sporðrenna síðasta bitanum