Klukkan er bara fimm

Pabbi er í eldhúsinu, eitthvað að fást við mat.

Talar við sjálfan sig, eða muldrar: „Já þetta er nú tilbúið soldið snemma, við þurfum ekki að borða alveg strax, klukkan er bara fimm“

Albert, sem var frammi í stofu að leika sér í eigin heimi, gargar „Má ég sjá!“ kemur á harða hlaupum inn í eldhús, bendir á veggklukkuna og segir „Já! Klukkan er mínútur sex!“