Þekkjandi mínar dömur var ég ekkert að flýta mér í sturtunni og klæddi mig í rólegheitum í fötin eftir sund í Klébergslaug. Beið svo dágóða stund fyrir utan kvennaklefann.

Pabbi: „Ööööö, hvernig gengur þarna inni?“

Telma: „Bara vel, við erum enn í sturtu! En ég kann núna að flossa!“