ég hef þetta stutt, það er fylgst með mér

ef ég reyni að laumast hingað til að hafa samband við umheiminn, kemur a.m.k. annar vörðurinn ef ekki báðir augnablikum síðar. það hefur ekkert að segja að finna þeim eitthvað að gera, þær finna samstundis á sér ef ég reyni eitthvað

eða svona er tilfinningin sirkabát að vera heima með tvær litlar dömur, aðra „veika“