Skömmu eftir hádegi á miðvikudag
Sandra: „Getum við farið á Skálmöld um helgina?“
Ég: *hmmm, æ, er það eitthvað skemmtilegt?*
Líka ég: *Öööö, hvað er annars langt þar til Sandra hættir að biðja mig?*
Líka líka ég: „Já!“
Líka líka líka ég: *jæja, best að prófa að hlusta á Skálmöld*
Sunnudagskvöld
Líka líka líka líka ég: „Þetta er rosalegt!”


PS: Það hjálpaði að vita nákvæmlega hvaða lög þeir myndu spila – nýjustu plötuna + fyrstu plötuna. Auðveldara en að þurfa að kynna sér allan katalóginn
PPS: Já, nú hef ég komið í Hörpu