Í tilefni af umræðu á Twitter um Stöð 2 sem mælikvarða á ríkidæmi og þá rifjaðist upp fyrir mér að sem unglingur upplifði ég að við værum voða fátæk
[spoiler!] Ég sé auðvitað núna að við vorum ekkert fátæk, en þetta var barningur og það var enginn peningur fyrir óþarfa eða prjáli
Ég tók út ómælda þjáningu að fá ekki Millet úlpu EINS OG ALLIR HINIR, heldur bara einhverja no-name eftirhermu úr Hagkaupum
Við bjuggum í blokk í Hraunbæ, en næstum allir vinir mínir í risastórum rað- og einbýlishúsum á tveimur eða þremur hæðum í Selásnum. Og þeir áttu alltaf meira, nýrra og flottara dót
Þegar Stöð 2 byrjaði fórum við systkynin strax að jarma um að kaupa áskrift
Mamma sagði bara að þetta væri dýrt, og sérstaklega að myndlykillinn kostaði TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!!
[Já, það þurfti að KAUPA myndlykilinn! Og já, TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!! var heilmikill peningur. Þetta var ekki svo löngu eftir myntbreytinguna!]
Ég hafði í einhvern tíma séð um nánast öll matarinnkaup heimilisins – kjagað í Nóatún með innkaupalista, hrúgað í innkaupakerru og lét svo skrifa allt heila klabbið í reikning!
[Ég var rétt fimmtán ára]
Ég samdi við mömmu um að ef ég gæti sparað TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!! af matarreikningnum í desember myndi mamma kaupa myndlykil og áskrift
Djöfull var ég grjótharður: – „Bíddu bíddu, TVÆR fernur af mjólk? Heldurðu að við séum kóngafólk?“ – „Ekkert væl! Það eru pylsur í matinn í kvöld og afgangar á morgun!“
Fljótlega rann upp fyrir mömmu að það væri auðvitað ekkert hægt að láta þennan harðstjóra og nánös sjá um að kaupa inn jólamatinn, svo hún tilkynnti mér upp úr miðjum mánuði að þetta væri komið. Við fengum Stöð 2
Þetta var semsagt sagan af því þegar ég svelti fjölskylduna mína í desember, sparaði TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!! og fékk að sjá Twin Peaks og Northern Exposure
Myndir sem fanga tíðarandann:
Leave a Reply