Heimasíminn hringdi fyrir milljón árum:
Rödd, á ensku: „Er Christian við?“
Ég: „Neee, enginn Christian hér“
R: „Ertu viss?“
R: „Er það ekki sonur þinn?“
É: „Neee“
R: „Hvað heitir þú?“
É: „siggi mús“
R: „Ekki Christian?“
É: „Neibbs“
R: „Hvaða númer er þetta?“
É: *segi númer*
R: „Það er númerið sem Christian gaf mér!!!!“
É: „Nú?“
R: „Af hverju lét hann mig fá þetta númer ef hann býr ekki þarna?“
É: „Tjah, ég veit ekki hvað gengur á í hausnum á Christian…“
R: „Hvar býrðu?“
É: „Þorfinnsgötu bleble“
R: „Já, hann býr einmitt í næsta húsi!“
É: „Jahá!“
R: „Já, þetta er beint á móti spítalanum!!“
É: „Tja, ekki alveg beint…“
R: „Jú, þetta er beint á móti spítalanum!! Þekkirðu ekki Christian?“
É: „Nei, ekki frekar en rétt áðan“
R: „Þekkirðu ekki nágranna þinn?“
É: „Nei, ég þekki ekki nágranna minn“
R: „En af hverju er Christian að láta mig fá númerið hjá nágranna sínum ef hann þekkir þig ekki?“
É: „Kannski væri betra að spyrja Christian að því..?“
R: „Heyrðu, ég prófa kannski að hringja í *segir símanúmerið mitt* og spyrja eftir Christian!“
É: „Gerðu það endilega“
Leave a Reply