Albert þóttist vera veikur og vildi mæla.

Hann er alveg sjálfbjarga með mælinn, stingur í eyrað og svo kemur píp: „Þrjátíu og sex!“

Seinna var mamma hans að vigta hvolpinn og Albert vildi líka.

Pabbi: „En þú varst að mæla í morgun!“

Albert: „Það var eyrað! Ég þarf líka að mæla tána!“