ég heyrði lætin út á bílastæði

þegar ég kom inn á leikskólann sá ég að litli bróðir bestu vinkonu Söndru var eitthvað ósáttur. mamma hans knúsaði hann og reyndi að hugga. hann sagði eitthvað sem ég skildi ekki, og mamman huggaði hann með einhverju sem ég heyrði ekki. hann hélt áfram að orga

aftur sagði hann eitthvað sem ég skildi ekki alveg; „ég er hræddur við …,” og nú heyrði ég að mamma hans sagði „já, en það eru ekki …“

en hvað sem hún sagði þá dugði það ekki til. öskrin minnkuðu ekkert

einhverjum mínútum síðar heyrði ég loksins hvað mamman sagði: „en það eru ekki til skrímsli!”