Krakkarnir finna Áttuna og Nei nei aftur eftir langa og kærkomna hvíld
Albert: „Akkuru erún alltaf að segja nei?“
Krakkarnir finna Áttuna og Nei nei aftur eftir langa og kærkomna hvíld
Albert: „Akkuru erún alltaf að segja nei?“
Börnin horfa á áramótaskaupið 2020 þriðja sinni, nú með gesti: Samkjafta ekki hvert ofan í annað: „Já, þetta! ÉG EEELSKA ÞETTA!!?!“ lýsa svo því sem er alveg að fara að gerast í smáatriðum. „Svo segir einhver „af hverju ertu að hreyfa munninn!“ *fliss*“
„SLEIKJA Á MÉR PÚNGINN!“
„Veistu hvað dikkpikk er?“
Kraftaverkin gerast í símabanni! Þeir sem lifa af að deyja úr leiðindum í nokkra klukkutíma geta aksjúallí fengið hugmynd!
Miracles do happen! (when smartphones are off limits)! Those who survive dying of boredom for a few hours can actually think of stuff to do!!
Besta atriðið úr vel lukkuðu Krakkaskaupi 2020
Það hefur sína kosti að búa eins og svín
Klukkutíma eftir að krakkarnir fóru niður og kíktu í skóna var ekkert þeirra búið að taka eftir pokanum sem jólasveinninn virðist hafa gleymt á sófanum í nótt
Þegar fjögurra ára drengur á tíu ára systur sem hlustar mikið á 6ix9ine getur það endað með því að ungi maðurinn hleypur um allt syngjandi punani nani nani – punani nani nani
gæti sosum verið verra
Lesið fyrir háttinn
Í bókinni er talað um tennur
Albert: „Ég er með miklu fleiri tennur en Sandra og Telma!“
Pabbi: „Núúú? Af hverju?“
A: „Þær eru búnar að missa margar tennur, en ég er ekki búinn að missa neina!“
Telma: „Hey! Ég gleymdi að kíkja undir koddann í morgun til að sjá hvað ég fékk frá tannálfinum!“
Pabbi: *svelgist á kornflexi. lítur skelkaður á mömmu, sem horfir döpur í gaupnir sér*
Sandra: *horfir ásakandi á foreldra sína og hristir höfuðið*
T: *kemur niður aftur. leið*
S: „Tannálfurinn er í sóttkví!“
Sandra átti að teikna íslenska tungu, ef hún væri manneskja
Dóttir mín átti að teikna íslenska tungu, ef hún væri manneskja#pabbatwitter pic.twitter.com/yEXTavbmPN
— siggi mús (@siggimus) November 17, 2020
Hmmm, ég sé að börnin eru búin að uppgötva Google Translate. Hvað ætli þau hafi… *setur upp gleraugun*
Sandra, 10 ára: „Það er svo skrýtið að Bædenn sé allt í einu orðinn forseti! Ég er bara orðin svo vön að Trömp sé forseti sko“
Sandra: „Pabbi má ég fá tyggjópakka?“
Pabbi: „Ne…“
S: „Ég lofa að setja hann ekki allan upp í mig í einu eins og í gær!“