
Sandra teiknaði mynd
Sandra teiknaði mynd
Þá er 2017 gengið í garð og hér í sveitinni byrjar það með látum!
Albert útskrifaðist í gær úr stífum æfingabúðum þar sem farið var yfir grunnatriði þess að velta sér á kviðinn. Á ögurstundu, eftir að faðir hans hafði pískað hann áfram eins og pínulítinn kínverja í fimleikabúðum tókst honum loks að velta sér yfir á bumbuna. Svo skemmtilega vildi til að þetta var sirkabát 20 sekúndum eftir að faðir hans lagði frá sér (kvik)myndavélina þegar minniskortið fylltist.
Stelpurnar standa einnig í stórræðum, en þær fluttu búferlum. Nú býr Telma í efri koju en Sandra er flutt í þá neðri. Sandra vaknaði tvisvar í nótt og bar við erfiðleikum að aðlagast lífinu á nýja staðnum.
Hvert kvöld: Undirbý hafragraut ef ég skyldi vakna á undan stelpunum
Hver morgun: Dætur vakna 30 mín áður en vekjarinn pípir
Gekk ég yfir snjó og land og hitti þar einn gamlan mann …
Sandra
Ég á heima á morgnana, morgnana, morgnana
svo klæðir maður börnin sín í jólagjafir og les jólagjafir fyrir þá.
Bestu jólagjafirnar í ár voru þessi fallega þríhyrna frá Söndru, 6 ára, og tvær flugbeittar tennur frá 5 mánaða Albert
Kl 6.10
Sandra: „Pabbi, vaknaðu! Hausinn datt af!“
Pabbi: „Haaa?“
S: „Hausinn á snjókarlinum datt af!“
…og þessvegna læturðu snjókarlinn ekki standa beint fyrir utan gluggann hjá börnunum og horfa inn
Kl. 00:55, 24. desember.
Sandra vaknar, lítur út um gluggann og sér stórhríð: „Pabbi, ég vona að jólasveinninn komist!“
„Hólí! Ég held að Ketkrókur eigi pínulítinn bíl!“
Kertasníkir var á þeim buxunum að tvær ungar stúlkur verðskulduðu kartöflur í skóinn, en merkilegt nokk höfðu örþreyttir foreldrar samband við hann (eftir krókaleiðum!) og fóru þess á leit að hann gæfi þeim bara eitthvað ómerkilegt í staðinn
Beiðnin var tekin til greina á þeirri forsendu að það sé alveg nógu fokkings erfitt að vakna illa sofinn klukkan hálfsjö á aðfangadag án þess að þurfa að díla við tvö ung börn með áfallastreituröskun
Dóttir: Hellir upp í sig steiktum lauk.
Munnurinn á mér: „Ekki gera svona!“
Hausinn á mér: „Svo sannarlega dóttir mín!“
kann sig