












Pabbi: „Sjáið stelpur hvað tunglið er stórt og fallegt, beint yfir Snæfellsjökli!“
Sandra: „Hvað er Snæfellsjökull margar Hallgrímskirkjur?“
P: „Veit ekki“
S: „En Everest?“
P, sem var á málabraut: „Ööööö, meira en hundrað!“
S: „Telma! Everest er meira en hundrað Hallgrímskirkjur!“
T *skilur ekkert* : „Everest er hundur!“
Í bíltúr barst talið að fjöllum og nöfnum á þeim.
Telma: „Ég veit hvað væri hægt að kalla brúnt fjall“
Pabbi: „Já? Hvað?“
T: „Hestur!“
P: „Eru allir hestar brúnir?“
T: „Já“
P: „Aaalveg allir?“
Sandra: „Ekki Diskó“
T: „Ekki heldur Móa“
P: „En allir hinir?“
T: „Ööööö … já?“
P: „En veistu, það er til fjall sem heitir Hestur!“
T: „Af hverju?“
P: „Ég veit ekki, kannski var það brúnt?“
[aths ritstj: Diskó og Móa voru hestar dætranna á reiðnámskeiði í sumar]
„Sérðu allar stjörnurnar pabbi!“ sagði Telma uppnumin og horfði beint upp í himininn. „Hver er skínasta stjarnan?“
Við vorum sammála um að Venus hefði verið „skínasta“ stjarnan á himninum í morgun, og þess vegna væri hún óskastjarnan í dag.
Stelpurnar horfðu á Venus og óskuðu sér í hljóði.
Telma: „Erum við eitthvað líkar?“
Sandra: „Nahhauts! Þú ert með síðara hár, þú ert sætari og þú ert með kremt nef“
Telma: „Ég er líka með stærri rass!“
Í gær eyddu stelpurnar heilmiklum tíma í að skipuleggja afmælið hennar Telmu, velja leiki til að fara í og ákveða hvaða lag ætti að nota í pakkaleiknum og Sandra ætlar að halda á símanum og snúa baki í krakkana til að verjast ásökunum um frændhygli og spillingu.
Telma á afmæli 10. febrúar, sem er einmitt eftir 126 daga
Dóttir mín er algjör snillingur og þarf engan andskotans gjafapappír
Við misstum af því að fara með Ferðafélagi barnanna á Esjuna, svo við fórum bara seinna sjálf
Börnin stóðu sig eins og hetjur
Pabbi: „Já, og svo ætlar mamma að reyna að kaupa sona vílís skó fyrir ykkur í útlöndum“
Sandra (8) öskrar af hlátri í kortér: „Vílís?! Pabbi kjáni! Það á að segja hílís“
„Pabbi, værir þú með sixpakk ef þú værir ekki með bumbu?“