siggimus

Tag: minning

  • Minning

    Stend í biðröð í kjörbúð um miðjan dag, með brauð, kæfu og skyr.

    Maðurinn fyrir framan mig snýr sér við, dæsir hátt „sona er að vera róni!“ og nikkar í átt að 8 flöskum af kardimommudropum í fangi sér.

    Ég reyni að flissa ekki og samsinni því

    Róni hristir hausinn og bætir við yfir öxlina „og það er ekki eins og maður geti stolið þessum andskota—helvítis þjófavörnin fer alltaf í gang..!“

    Þegar kemur að honum lítur afgreiðslustúlkan á hann örvæntingarfull. Hún er unglingur og greinilega smeyk við afleiðingar þess að banna honum þetta

    R brosir mjög vingjarnlega: „Ég er að baka!“

  • Minning – myndir af apótekum

    Sumarið ’99 leigði ég herbergi hjá Stebba vini mínum. Hann var að vinna hjá Norræna félaginu og eitthvert kvöldið spurði hann hvort ég vildi ekki fara til Eystrasaltsins til að taka myndir af apótekum

    Ég væri reyndar orðinn helstil gamall, en hann gæti reddað því

    Það var engin leið að ég gæti hafnað þessu tilboði, svo ég fór í vinnuna og grenjaði út frí í sjö vikur

    Þegar ég var kominn til Riga og mætti í fyrirtækið – útibú alþjóðlegs lyfjafyrirtækis – var mér úthlutað stafrænni myndavél og ungri aðstoðarkonu sem átti að fylgja mér við hvert fótmál og greiða mína götu í hvívetna.

    Við gengum um götur Riga og á sirka 100 metra fresti var apótek. Ég tók myndir fyrir utan og svo fórum við inn. Aðstoðarkona mín kynnti okkur, við værum frá þessu mæta lyfjafyrirtæki og værum hér komin til að taka myndir af apótekinu. Við þetta veðruðust konurnar bak við borðið gjarnan upp. Þær afsökuðu sig, brugðu sér bakvið og penuðu sig aðeins til. Svo komu þær fram aftur og stilltu upp sínu fínasta pósi fyrir þennan ljósmyndara sem hlaut að vera fínn pappír fyrst hann var kominn alla leið frá útlöndum—með túlk!—til þess að taka af þeim myndir.

    Tl;dr: Fór til Lettlands í sjö vikur til að taka myndir af apótekum

    Þetta var því miður fyrir tíma snjallsíma og ég átti ekki stafræna myndavél sjálfur, svo engin á ég jarteikn um þessi ævintýr eða þessi apótek

  • Eða hittó

    Allt í einu mundi ég mjög skýrt eftir „eða hittó“

    Þegar ég var lítill var þetta stytting á „eða hitt þó heldur“. Þú semsagt fjálglega lýstir skoðun þinni á einhverju: „Djö hvað er ógó gaman í skólanum!“ en snerir henni svo óforvarandis á hvolf: „…eða hittó!“ (les: Það er ekki ýkja gaman)

  • Minning

    Í maí 2001 hafði úkraínskur rithöfundur samband við mig á ICQ.

    Hann sagðist vera að skrifa skáldsögu þar sem fyrir kæmu englar, og bað mig að hjálpa sér því það kom aldrei annað til greina en að englarnir töluðu íslensku

    Auðvitað sagði ég já, en því miður heyrði ég ekki aftur í honum

  • Minning: Kvikmyndahátíð

    Haustið 2000 var ég í hlutastarfi sem prófarkalesari á The Baltic Times í R?ga.

    Einn daginn á rölti um bæinn mætti ég kollega sem var á leið að sækja blaðamannapassa á kvikmyndahátíð. Ég rölti með og á leiðinni náði hún að magna upp í mér púka.

    Þegar við komum á staðinn laug ég því blákalt að aðstandendum kvikmyndahátíðarinnar Arsen?ls að ég væri frílans blaðamaður og að mig langaði mikið að skrifa grein um hátíðina í Moggann. Þau gleyptu við þessu og létu mig fá frípassa.

    Ég sá 36 myndir á 8 dögum. Þar af 25-30 myndir í fullri lengd:

    • Friðrik Þór sat fyrir svörum eftir Engla alheimsins og sagði öllum að á Íslandi væri hún álitin grínmynd.
    • Það hafði ekki gefist tími til að texta Dancer in the dark, svo aftast vinstra megin í salnum sat miðaldra maður við lítið borð með lampa og las þýðinguna jafnharðan í hljóðnema.
    • Ég sá Audition eftir Takashi Miike. Ég hafði aðeins misskilið lýsinguna í prógramminu og var engan veginn undir þetta búinn. Aleinn í bíó, kom svo út eftir miðnætti í kolniðamyrkur, og það var dágóður spotti heim. En semsagt já, ég svaf ekki mikið næstu daga, og mér rennur kalt vatn milli skinns og hörunds meðan ég skrifa þetta.

    Nema hvað, ég sá 36 myndir á 8 dögum. Tveimur dögum síðar var ég á kvöldvakt á blaðinu meðan starfsfólkið reyndi að fylla upp í síðustu dálksentimetrana svo hægt væri að senda blaðið í prentun. Ég fékk krampa í hálsinn vegna vöðvabólgu og vinnufélagarnir hringdu á sjúkrabíl sem flutti mig á Gai?ezers Slimn?ca (Svanavatns sjúkrahúsið).

    Þar lá ég í 3 daga með aðeins þennan farangur:

    • Stílabók og penna.
    • Nýjasta tölublað Baltic Times (sem ég hafði jú prófarkalesið af kostgæfni).
    • Eitt tölublað af The Economist.
    • Nokia 3110 með tvö strik, en ekkert hleðslutæki.

    Þegar hjúkrunarfræðingarnir komu að gefa mér lyf í æð reyndi ég á minni takmörkuðu lettnesku að spyrja hvað væri í gangi og það sem ég skildi var „meðal“ og „ekki illt“.

    Ég lá þarna uppi á áttundu hæð í þrjá daga, las Economist tólf sinnum, lúslas Baltic Times í leit að innsláttarvillum sem mér hefðu yfirsést, sendi svona 74 SMS, skrifaði háfleygar langlokur í stílabókina um hvað ég ætti ógurlega bágt og starði dreymandi út um gluggann.

    Við útskrift þremur dögum síðar fékk ég umslag sem innihélt röntgenmyndir af hálsinum, bréf um allt sem læknarnir höfðu gert (á lettnesku), óráðna greiningu og reikning upp á 59,78 LVL (samsvarar á að giska 25.875 ISK framreiknað). Ég fékk líka forláta hálskraga sem ég átti í mörg ár (og þurfti því miður að nota nokkrum sinnum).

    Tl;dr: Ég laug til að fá frípassa á kvikmyndahátíð og fór svo mikið í bíó að ég endaði á spítala í þrjá daga með GSM síma með tvö strik. Life lesson. Karma is a bitch. Stolnar piparkökur eru vondar. O.s.frv.

  • Minning: siggimus prúttar

    Kvöld eitt í Riga, seint um haustið 2000, var ég á leið heim eftir miðnætti, nennti ekki að taka sporvagninn svo ég ákvað að flotta mig á „leigubíl“.

    Veifaði harkara á Lödu sem hékk saman á lyginni einni og spurði á minni takmörkuðu lettnesku hvað farið til ?genskalna kostaði (Agenskalna, cik maksa).

    Hann sagði pieci, (fimm), en ég tók það ekki í mál, ætlaði sko alls ekki að láta svindla á mér, setti mig í stellingar, hristi höfuðið yfirlætislega og bauð ákveðinn tris (þrjá).Hann hristi höfuðið, muldraði eitthvað, veifaði mér að setjast inn og ók af stað.

    Á leiðinni þráttuðum við áfram um fargjaldið milli þess sem bíllinn drap reglulega á sér.

    Bílstjórinn, sem var vel í holdum, með snjáða derhúfu og sítt og mikið skegg yfir alla bumbuna gafst loks upp á þrefinu, stakk kafloðinni krumlunni í skyrtuvasann og dró upp klink.

    Eftir smástund sýndi hann mér lófann. Þar voru tveir peningar, 1 latti og 50 santím (samsvarar á að giska 647 ISK framreiknað).

    Ég veit ekki hvernig, en skrjóðurinn komst á leiðarenda, hvar ég borgaði vini mínum að sjálfsögðu þrjá latta

    Tl;dr: Skeggjaður gaur á ónýtum bíl bauðst til að aka mér fyrir smotterí en ég „prúttaði“ og bauð 2x meira

  • Ungur

    Ungur

    siggimus ásamt Andra litla frænda

    siggi mús og Andri Ómar

    Andri rakst á þessa og sendi á mig

  • Fyrir mörgum árum leysti ég systur mína af á næturvakt á Kjarvalsstöðum meðan stóð yfir sýning á verkum m.a. Andys Warhol.

    Ég stóðst mátið

    Frétt af ruv.is: „Sakaður um að teikna augu á málverk“
    Frétt af ruv.is: „Sakaður um að teikna augu á málverk“

  • 15 mínútur

    Ég var ekki kominn með bílpróf þegar ég fékk mínar 15 mínútur af frægð. Leiðin hefur legið niður á við síðan…

    Hinir umbreyttu

  • Minni

    Rétt áður en við fórum á svið þegar ég útskrifaðist sem stúdent úr MS vorum við að prófa hvers annars húfur og í óðagátinu þegar við vorum kölluð til að fara inn í sal víxluðust þær óvart.

    Svo sem í lagi hjá mér að pínulítil húfan sat bara asnalega ofan á hausnum, en vesalings Robbi, húfan mín náði niður fyrir augu á honum

  • Minning – Lyftan í Plavnieki

    Fyrir mjöööög mörgum árum bjó ég í Riga, Lettlandi í nokkra mánuði.

    M.a. bjó ég í hverfi sem heitir Plavnieki, í stórri blokk sem er sirkabát nákvæmlega eins og næstu 20 blokkir. Ég var á 7. hæð, svo það var ekki gaman þegar lyftan bilaði.

    Þá sjaldan lyftan virkaði var bara hægt að ýta á einn hnapp í einu. Ef ég kom inn í lyftuna og ýtti á sjö, en svo kom einhver á eftir mér sem vildi fara á þriðju hæð, þurfti viðkomandi að gjöra svo vel að koma með mér upp á 7 og ýta þar á 3 eftir að ég var kominn út.

    Þegar lyftan bilaði var bara að prísa sig sælan að þú hafir ekki verið inni í lyftunni þegar það gerðist og kjaga upp.

    Ég kom nokkrum árum seinna í húsið og náði þessari mynd í lyftunni.

    Lyfta í Plavnieki

  • AB

    Löngu eftir að ég gleymi nafninu mínu mun ég muldra lactobacillus acidophilus, bifidobacterium bifidum