siggimus

Tag: latvia

  • Minning – myndir af apótekum

    Sumarið ’99 leigði ég herbergi hjá Stebba vini mínum. Hann var að vinna hjá Norræna félaginu og eitthvert kvöldið spurði hann hvort ég vildi ekki fara til Eystrasaltsins til að taka myndir af apótekum

    Ég væri reyndar orðinn helstil gamall, en hann gæti reddað því

    Það var engin leið að ég gæti hafnað þessu tilboði, svo ég fór í vinnuna og grenjaði út frí í sjö vikur

    Þegar ég var kominn til Riga og mætti í fyrirtækið – útibú alþjóðlegs lyfjafyrirtækis – var mér úthlutað stafrænni myndavél og ungri aðstoðarkonu sem átti að fylgja mér við hvert fótmál og greiða mína götu í hvívetna.

    Við gengum um götur Riga og á sirka 100 metra fresti var apótek. Ég tók myndir fyrir utan og svo fórum við inn. Aðstoðarkona mín kynnti okkur, við værum frá þessu mæta lyfjafyrirtæki og værum hér komin til að taka myndir af apótekinu. Við þetta veðruðust konurnar bak við borðið gjarnan upp. Þær afsökuðu sig, brugðu sér bakvið og penuðu sig aðeins til. Svo komu þær fram aftur og stilltu upp sínu fínasta pósi fyrir þennan ljósmyndara sem hlaut að vera fínn pappír fyrst hann var kominn alla leið frá útlöndum—með túlk!—til þess að taka af þeim myndir.

    Tl;dr: Fór til Lettlands í sjö vikur til að taka myndir af apótekum

    Þetta var því miður fyrir tíma snjallsíma og ég átti ekki stafræna myndavél sjálfur, svo engin á ég jarteikn um þessi ævintýr eða þessi apótek

  • Minning: Kvikmyndahátíð

    Haustið 2000 var ég í hlutastarfi sem prófarkalesari á The Baltic Times í R?ga.

    Einn daginn á rölti um bæinn mætti ég kollega sem var á leið að sækja blaðamannapassa á kvikmyndahátíð. Ég rölti með og á leiðinni náði hún að magna upp í mér púka.

    Þegar við komum á staðinn laug ég því blákalt að aðstandendum kvikmyndahátíðarinnar Arsen?ls að ég væri frílans blaðamaður og að mig langaði mikið að skrifa grein um hátíðina í Moggann. Þau gleyptu við þessu og létu mig fá frípassa.

    Ég sá 36 myndir á 8 dögum. Þar af 25-30 myndir í fullri lengd:

    • Friðrik Þór sat fyrir svörum eftir Engla alheimsins og sagði öllum að á Íslandi væri hún álitin grínmynd.
    • Það hafði ekki gefist tími til að texta Dancer in the dark, svo aftast vinstra megin í salnum sat miðaldra maður við lítið borð með lampa og las þýðinguna jafnharðan í hljóðnema.
    • Ég sá Audition eftir Takashi Miike. Ég hafði aðeins misskilið lýsinguna í prógramminu og var engan veginn undir þetta búinn. Aleinn í bíó, kom svo út eftir miðnætti í kolniðamyrkur, og það var dágóður spotti heim. En semsagt já, ég svaf ekki mikið næstu daga, og mér rennur kalt vatn milli skinns og hörunds meðan ég skrifa þetta.

    Nema hvað, ég sá 36 myndir á 8 dögum. Tveimur dögum síðar var ég á kvöldvakt á blaðinu meðan starfsfólkið reyndi að fylla upp í síðustu dálksentimetrana svo hægt væri að senda blaðið í prentun. Ég fékk krampa í hálsinn vegna vöðvabólgu og vinnufélagarnir hringdu á sjúkrabíl sem flutti mig á Gai?ezers Slimn?ca (Svanavatns sjúkrahúsið).

    Þar lá ég í 3 daga með aðeins þennan farangur:

    • Stílabók og penna.
    • Nýjasta tölublað Baltic Times (sem ég hafði jú prófarkalesið af kostgæfni).
    • Eitt tölublað af The Economist.
    • Nokia 3110 með tvö strik, en ekkert hleðslutæki.

    Þegar hjúkrunarfræðingarnir komu að gefa mér lyf í æð reyndi ég á minni takmörkuðu lettnesku að spyrja hvað væri í gangi og það sem ég skildi var „meðal“ og „ekki illt“.

    Ég lá þarna uppi á áttundu hæð í þrjá daga, las Economist tólf sinnum, lúslas Baltic Times í leit að innsláttarvillum sem mér hefðu yfirsést, sendi svona 74 SMS, skrifaði háfleygar langlokur í stílabókina um hvað ég ætti ógurlega bágt og starði dreymandi út um gluggann.

    Við útskrift þremur dögum síðar fékk ég umslag sem innihélt röntgenmyndir af hálsinum, bréf um allt sem læknarnir höfðu gert (á lettnesku), óráðna greiningu og reikning upp á 59,78 LVL (samsvarar á að giska 25.875 ISK framreiknað). Ég fékk líka forláta hálskraga sem ég átti í mörg ár (og þurfti því miður að nota nokkrum sinnum).

    Tl;dr: Ég laug til að fá frípassa á kvikmyndahátíð og fór svo mikið í bíó að ég endaði á spítala í þrjá daga með GSM síma með tvö strik. Life lesson. Karma is a bitch. Stolnar piparkökur eru vondar. O.s.frv.

  • Minning: siggimus prúttar

    Kvöld eitt í Riga, seint um haustið 2000, var ég á leið heim eftir miðnætti, nennti ekki að taka sporvagninn svo ég ákvað að flotta mig á „leigubíl“.

    Veifaði harkara á Lödu sem hékk saman á lyginni einni og spurði á minni takmörkuðu lettnesku hvað farið til ?genskalna kostaði (Agenskalna, cik maksa).

    Hann sagði pieci, (fimm), en ég tók það ekki í mál, ætlaði sko alls ekki að láta svindla á mér, setti mig í stellingar, hristi höfuðið yfirlætislega og bauð ákveðinn tris (þrjá).Hann hristi höfuðið, muldraði eitthvað, veifaði mér að setjast inn og ók af stað.

    Á leiðinni þráttuðum við áfram um fargjaldið milli þess sem bíllinn drap reglulega á sér.

    Bílstjórinn, sem var vel í holdum, með snjáða derhúfu og sítt og mikið skegg yfir alla bumbuna gafst loks upp á þrefinu, stakk kafloðinni krumlunni í skyrtuvasann og dró upp klink.

    Eftir smástund sýndi hann mér lófann. Þar voru tveir peningar, 1 latti og 50 santím (samsvarar á að giska 647 ISK framreiknað).

    Ég veit ekki hvernig, en skrjóðurinn komst á leiðarenda, hvar ég borgaði vini mínum að sjálfsögðu þrjá latta

    Tl;dr: Skeggjaður gaur á ónýtum bíl bauðst til að aka mér fyrir smotterí en ég „prúttaði“ og bauð 2x meira

  • Minning – Lyftan í Plavnieki

    Fyrir mjöööög mörgum árum bjó ég í Riga, Lettlandi í nokkra mánuði.

    M.a. bjó ég í hverfi sem heitir Plavnieki, í stórri blokk sem er sirkabát nákvæmlega eins og næstu 20 blokkir. Ég var á 7. hæð, svo það var ekki gaman þegar lyftan bilaði.

    Þá sjaldan lyftan virkaði var bara hægt að ýta á einn hnapp í einu. Ef ég kom inn í lyftuna og ýtti á sjö, en svo kom einhver á eftir mér sem vildi fara á þriðju hæð, þurfti viðkomandi að gjöra svo vel að koma með mér upp á 7 og ýta þar á 3 eftir að ég var kominn út.

    Þegar lyftan bilaði var bara að prísa sig sælan að þú hafir ekki verið inni í lyftunni þegar það gerðist og kjaga upp.

    Ég kom nokkrum árum seinna í húsið og náði þessari mynd í lyftunni.

    Lyfta í Plavnieki

  • Neinei, bara hann Albert minn, fimm ára og átta daga gamall, búinn að læra að skrifa til að geta spjallað við pabba sinn frá útlöndum ??

    Albert að spjalla við pabba frá Lettlandi í gegnum WhatsApp hjá mömmu
    Flinkur að skrifa

  • Minning

    Daginn sem ég varð tuttugu og níu ára fór ég á ærlegt fyllerí með félögum mínum í R?ga, þar sem ég bjó. Þetta var rosalegt kvöld. Ég man óljóst eftir að sitja á írskum bar og hreyta óbótaskömmum í gengilbeinu sem sagði að fólk væri að kvarta yfir lyktinni af harðfisknum.

    Daginn eftir rumskaði ég við það að uppblásna dýnan sem ég var með í láni var farin að blása á hálsinn á mér. Mjög rólega seig ég nær gólfinu.

    Ég var svo ógeðslega þunnur að ég lá stynjandi á steingólfinu í einhverja klukkutíma áður en ég nennti að standa upp

    Á endanum fór ég í niður í gamla bæinn í R?ga og ráfaði um eirðarlaus. Kíkti loksins í vinnuna. Ég vann sem prófarkalesari hjá blaði sem var gefið út vikulega. Þetta voru nokkrir klukkutímar á viku. Yfirmaðurinn tók mig afsíðis.

    Henni fannst ekki nógu gott að vera með íslending í að prófarkalesa ensku – “a non-native English speaker”. Ég var of þunnur til að þræta við hana.
    Á leiðinni fram kynnti hún mig fyrir manninum sem var búinn að taka við af mér: Gvido, síleskur gaur af lettneskum ættum.

    Ég rakti raunir mínar fyrir (fyrrum) vinnufélögunum. Við urðum fljótt sammála um að aðeins eitt væri til ráða: Barinn.

    Þetta kvöld var síst minna drukkið en fyrra kvöldið. Ég man ekki mjög mikið eftir þessu kvöldi, nema að þó ég hafi verið nánast rænulaus af drykkju mun ég aldrei aldrei aldrei aldrei gleyma örvæntingunni sem greip mig þegar ég kom heim og sá helvítis dýnuna loftlausa á gólfinu

  • Feðgar sækja vatn

    Albert og siggimus með stóra brúsa til að sækja vatn. Lettland
    Albert og siggimus með stóra brúsa til að sækja vatn
    Opis og Albert fylla á brúsa. Lettland
    Opis og Albert fylla á brúsa
    Á. Lettland
    Á

  • Bíltúr með opis (afa). Albert og pabbi sitja afturí

    Albert leikur sér með bíl, pabbi skoðar Facebook í símanum

    Albert: *réttir pabba bílinn* „Nú pabbi leika bíl og ég skoða Júpút“

  • „Pabbi, einhver brotnaðist húsið!“

    /”Daddy, somebody broke the house!”

    Albert bendir á kastalarústir í Koknese, Lettlandi
    „Pabbi, einhver brotnaðist húsið!“

  • Albert fær sér smá sýrðan rjóma

  • Taka 7005

    enn gerir siggimus tilraun til að læra lettnesku. tilraun 7005
    enn gerir siggimus tilraun til að læra lettnesku

  • Áhrifavaldar

    eru eins allsstaðar

    Kýr horfir á sjálfa sig í spegli. Ventspils, Lettland
    Kýr horfir á sjálfa sig í spegli