Þetta voru semsagt jólin sem Sandra uppgötvaði ananas í dós


Þetta voru semsagt jólin sem Sandra uppgötvaði ananas í dós


Hugleiðingar miðaldra manns sem les Kardemommubæinn fyrir börnin sín, áratugum eftir að hafa séð verkið sjálfur:

Slæmu fréttirnar: Ég er kominn með Hvar er húfan mín á heilann, og ég kann ekki textann
PS: Hvernig í ósköpunum á að vera hægt að syngja „seglgarnsspottana“??
en þessar myndir…




Hugleiðingar miðaldra manns sem les Kardimommubæinn fyrir börnin sín, áratugum eftir að hafa séð verkið sjálfur:
— siggi mús (@siggimus) December 26, 2019
—Það er miklu meira um Tobías en mig minnti
—Soffía frænka stoppar mjög stutt hjá ræningjunum#pabbatwitter #kardemommubærinn pic.twitter.com/syeY5ri5Vk
*Albert aðeins of æstur*
Pabbi: „Kannski er einhver búinn að fá aðeins of mikið af nammi og sætindum?“
Sandra: „Er hann með sykursýki?“
P: „Það er kallað sykursjokk“
Telma: „Er hann með sykursokk?!“ ![]()

Albert: „É mæla hann! Hann tuttu átta!“


Það besta við þennan tíma árs er og verður spjallið við vinnufélagana um hver sé flinkastur að ljúga að börnunum sínum ?
Milljón króna hugmynd:
Jólanesti Björgvins
Tónleikar í tónlistarskóla barnanna í morgun. Mis-flink börn að spila mis-vel á mis-stóra gítara.
Mjög gaman, nema ég átti erfitt með að fara ekki að flissa undir einu laginu, sem ég heyrði nýlega í annarri útgáfu
Í bakaríi
Albert: „É vil fá hring með snjó!“

Telma (7): „Ég veit hver gefur í skóinn! Þið!“ *veifar fingri í átt að foreldrum sínum eins og til að segja ligga ligga lá*
Pabbi: *reynir af veikum mætti að kæfa fliss*
Mamma: „Veistu að jólasveinarnir gefa bara þeim sem trúa á jólasveinana í skóinn!“
*löng þögn*
T: „Ég ætla alltaf að trúa á jólasveinana“
Það hefur sosum verið hlýrra

Það eru engin sérstök hlýindi

Not the warmest day