siggimus

Tag: börnin

  • Manstu?

    Pabbi *gleymir sér og talar kjánalega*

    Albert: „Pabbi, manstu hvað ég sagði?“

    Kjánalega
    það sem hann sagði

  • Kjánalega

    Pabbi *talar kjánalega, eins og milljón sinnum áður*

    Albert: „Pabbi, nennirðu að gera næst svona þegar ég er unglingur?“

    Manstu?
    …og 6 dögum síðar…

  • Að telja

    Albert les fyrir pabba Einn tveir og Kormákur.

    Kormákur getur ekki talið suma hluti, því þeir eru óteljandi og hann kann ekki allar tölurnar

    Albert: „Ég get talið allt! Ég bý bara til tölurnar!“

    Einn tveir og Kormákur
    Kormákur telur og telur en hættir svo að telja. Blómin eru alltof mörg og hann kann ekki allar tölurnar.

  • Hundrað og tíu börn í skólanum en þið fáið því miður engin verðlaun fyrir að giska á hvers sonur datt í Atlantshafið í dag

    Eftir að ræða þetta betur við hann sýnist mér sem það hræðilegasta við þetta hafi verið að heyra skvampið þegar hann gekk í burtu. Hann panikkaði því hann hélt að það hefðu komist marglyttur í stígvélin

  • Lítið eða mikið?

    Albert: „Pabbi, einn er lítið!“

    Pabbi: „Já“

    A: „En milljón er mikið!“

    P: „Já, milljón er mjög mikið!“

    A: „En … hvar byrjar mikið?“

    Uppfært:

    Við spurðum Vísindavefinn

    Uppfært 8. október:
    …og Vísindavefurinn svaraði

    Vísindavefurinn svaraði

    Hér má lesa allt svarið:

    https://www.visindavefur.is/svar.php?id=84151#

  • Gott að vera krakki

    Albert: „Það er gott að vera lítill krakki!“

    Pabbi: *bráðn*

    A: „Ég er glaður að þú ert pabbi minn…“

    P: *BRÁÐN!!*

    A: „…af því að þú leyfir mér alla hlutina“

  • Evening walk

  • Ég?

    „Af hverju er ég ég?“

    -sex ára heimspekingur

  • Af hverju?

    Af hverju er ég ég?

    Sex ára heimspekingurinn sonur minn

  • Ég hafði mínar efasemdir um að áhugi Alberts, 6 ára, á perlum væri einlægur, en svo…

    Albert perlar: Páfagaukur
    Páfagaukur
    Albert perlar: Hræðilegur hákarl
    Hræðilegur hákarl
    Albert perlar: Einhyrningur!
    Einhyrningur!
    Albert perlar: Hvalsungi!
    Hvalsungi

  • Hvernig illt?

    Albert: „Pabbi, mér var illt í hálsinum í dag“

    Pabbi: „Æ, hvernig illt?“

    A: „Ööö … réttu mér skólatöskuna!“ *gramsar í töskunni, tekur upp póstmöppuna, opnar hana, tekur út bókina sem hann er að lesa, flettir og grandskoðar síðu eftir síðu* „…eins og hnífsstunga!“

  • Milljón manns

    Albert: *raular* „Þetta lag er svona: Savage love did somebody did somebody break your heart. Þetta er um milljón manns. Sem eru dauð.“

    Pabbi: „Dauð?!?“

    A: „Já, af því hjartað þeirra brotnaði“

    Svo fylgdu langar umræður um hvernig hjörtu gætu brotnað og hvort hjörtu þyrftu aldrei að sofa