Albert, þriggja ára borgarbarn er í sveitinni
Pabbi: „Ekki meiða lömbin! Bara strjúka þeim og klappa!“
Albert: *klappar saman lófunum*
stuff that’s rehashed from social media
Albert, þriggja ára borgarbarn er í sveitinni
Pabbi: „Ekki meiða lömbin! Bara strjúka þeim og klappa!“
Albert: *klappar saman lófunum*
Þegar barnið eipsjittar af því osturinn rifnaði en þú nærð að redda málunum með því að „púsla“
Auðvitað át hann samt ekki nema tvo bita…
Albert fær ís í sveitinni og borðar með bestu lyst.
Hleypur svo út til að láta vita: „Hundur! Ég var að borða ísinn!“
Keyrði fram hjá stráknum með hjólbörurnar uppi á Steingrímsfjarðarheiði og finnst ég næstum vera frægur
„Jájá, auðvitað má Albert leika sér í bílnum! Hvað er það versta sem gæti gerst?“
Allt er nú til!
Jarðarber á Íslandi!
En nú kemur stóra áskorunin: Að skipta berinu í fimm jafn stóra bita svo allir fái smakk
Ööö, á meðan við reyndum að búa til reikniformúlu leystist vandamálið af sjálfu sér 🙁
Úff, ég táraðist yfir Svarta kjúklingnum
Hér má sjá Svarta kjúklinginn úr endursýndum Radíus:
https://www.ruv.is/frettir/menning-og-daegurmal/ofurhetjan-svarti-kjuklingurinn-til-bjargar
Klaufabárðarnir voru reyndar epískir líka
Albert í mannfagnaði, með Batman andlitsmálningu.
Hittir vinkonu úr leikskólanum, sem fagnar ógurlega: „Albert!“
Albert fagnar minna, færir sig feiminn bak við pabba og heldur um lærið.
Vinkona fer.
Albert stígur fram og hvæsir á eftir henni: „ÉG ER BATMANN!“
Pabbi og mamma tala saman.
Pabbi: *segir mömmu frá einhverju rosalegu*
Mamma: „Ó sjitt“
Sandra, sem hefur setið í hinum enda íbúðarinnar í tvo klukkutíma í sínum eigin heimi með sín stóru eyru, gargar: „Af hverju sagðirðu ó sjitt?!“
Ef ég set Eniga Meniga á fóninn þegar ég ek að heiman heyri ég þetta þegar ég kem í Leirvogstungu:
Hver við skítinn,
Olga Guðrún – Drullum-sull af Eniga Meniga
hver vill reykinn?
Hver vill sjóinn illa út leikinn?
Líttu inn í Leirvoginn,
ljótur er þar haugurinn.
Það þarf ekki mikið til að gleðja gamlan mann.
Hún átti kannski ekki eftir mörg góð ár þessi