siggimus

Category: social

stuff that’s rehashed from social media

  • Kvöldmatur

    Pabbi: „Æ, eruði að troða í ykkur mat rétt fyrir kvöldmat? Ætlar einhver að borða kvöldmatinn?“

    Albert: „Hvað er í matinn?“

    P: „Baunasalat“

    A: „Jú, ég ætla að borða mjög mikið! Þá get ég farið í Guess my fart í skólanum á morgun!“

  • Afleiðingar

    Í gegnum tíðina hef ég verið varaður við hinum ýmsustu afleiðingum þess að eignast börn.

    En aldrei nokkurn tímann hefur svo mikið sem ein sála imprað á þeim möguleika að kvöld eitt gæti ég þurft að sitja stjarfur af þreytu að aðstoða barn við að teikna ættartré upp úr Gísla sögu Súrssonar

  • Englar

    Englar í snjó

    í snjónum

  • Út að leika

    Settist niður með Albert til að lesa eftir matinn

    Dyrabjallan hringir. Sonur nágrannans spyr hvort Albert vilji koma út að leika með sleða

    Pabbi: „Farðu út, við lesum bara á eftir. Ég vaska upp á meðan“

    2 mínútur

    Albert: „Pabbi hans spyr hvort þú vilt líka koma út að leika?“

  • Fyrir

    Ööö, það er semsagt komin skýring á því af hverju Sandra hringdi í mig á skólatíma í gærmorgun

    Bara elsta dóttir mín að segja mér að ég sé fyrirmyndin hennar

  • Óvænt símtal

    Síminn hringir. Sandra

    Bíddu, klukkan er 8.27! Skólinn er byrjaður?? Hún má ekkert vera í símanum!! Ætli hún sé nokkuð slösuð?!? Hún braut jú tönn fyrir stuttu

    Pabbi: *hjartað slær hraðar* „Hæ? Er allt í lagi?“

    Sandra: „Pabbi, hvað gerirðu í vinnunni þinni?“

  • Sólsetur

    Sólin sest yfir Reykjavík

  • Hrúturinn Hreinn

  • Nema í bandi

    Nema í bandi
    Nema í bandi

  • Bankar

    íslendingar:

    íslenskir bankar: okur er ekkert að vanbúnaði

  • Sjónvarp

    Ég: horfi aldrei á sjónvarp

    Líka ég: Hmmm, kannski er eitthvað skemmtilegt í sjónvarpinu

    Sjónvarpið:

    Svefnmeistararnir sænskir þættir um fólk sem keppir í að sofa best

  • Mistök

    Albert gerir mistök og er leiður

    Pabbi ræðir við hann um sín eigin mistök: „Veistu, það er enginn sem hefur aldrei gert mistök“

    Albert: „Jú, nýfætt barn!“