Category: social
stuff that’s rehashed from social media
-
Til hannyrða
yndislegir Pomeranian hvolpar til ættleiðingar, hannyrða og tíkur í jólagjafir sendu mér pm fyrir frekari upplýsingar -
Ok Swiftkey
Swiftkey heldur að ég vilji skrifa „Rölvumús“ -
Ok Swiftkey
Swiftkey stingur upp á að ég fari annað hvort á klósettið eða á hausinn -
Í gær var starfsdagur í skólanum svo ég þurfti að taka krakkana með mér hvert sem ég fór
Við börnin -
Minning – Stöð 2
Í tilefni af umræðu á Twitter um Stöð 2 sem mælikvarða á ríkidæmi og þá rifjaðist upp fyrir mér að sem unglingur upplifði ég að við værum voða fátæk
[spoiler!] Ég sé auðvitað núna að við vorum ekkert fátæk, en þetta var barningur og það var enginn peningur fyrir óþarfa eða prjáli
Ég tók út ómælda þjáningu að fá ekki Millet úlpu EINS OG ALLIR HINIR, heldur bara einhverja no-name eftirhermu úr Hagkaupum
Við bjuggum í blokk í Hraunbæ, en næstum allir vinir mínir í risastórum rað- og einbýlishúsum á tveimur eða þremur hæðum í Selásnum. Og þeir áttu alltaf meira, nýrra og flottara dót
Þegar Stöð 2 byrjaði fórum við systkynin strax að jarma um að kaupa áskrift
Mamma sagði bara að þetta væri dýrt, og sérstaklega að myndlykillinn kostaði TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!!
[Já, það þurfti að KAUPA myndlykilinn! Og já, TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!! var heilmikill peningur. Þetta var ekki svo löngu eftir myntbreytinguna!]
Ég hafði í einhvern tíma séð um nánast öll matarinnkaup heimilisins – kjagað í Nóatún með innkaupalista, hrúgað í innkaupakerru og lét svo skrifa allt heila klabbið í reikning!
[Ég var rétt fimmtán ára]
Ég samdi við mömmu um að ef ég gæti sparað TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!! af matarreikningnum í desember myndi mamma kaupa myndlykil og áskrift
Djöfull var ég grjótharður: – „Bíddu bíddu, TVÆR fernur af mjólk? Heldurðu að við séum kóngafólk?“ – „Ekkert væl! Það eru pylsur í matinn í kvöld og afgangar á morgun!“
Fljótlega rann upp fyrir mömmu að það væri auðvitað ekkert hægt að láta þennan harðstjóra og nánös sjá um að kaupa inn jólamatinn, svo hún tilkynnti mér upp úr miðjum mánuði að þetta væri komið. Við fengum Stöð 2
Þetta var semsagt sagan af því þegar ég svelti fjölskylduna mína í desember, sparaði TÓLF ÞÚSUND KRÓNUR!! og fékk að sjá Twin Peaks og Northern Exposure
Myndir sem fanga tíðarandann:
-
Íslensk tunga
Sandra átti að teikna íslenska tungu, ef hún væri manneskja
-
Barn: „Elsku besti pabbi minn, ekki vera í símanum í allan dag! Gerðu það talaðu aðeins við mig!“
Pabbi: „Já en Sunna mín! Ég var búinn að segja þér að í dag er Sunnulaus símadagur!“
-
Hmmm, ég sé að börnin eru búin að uppgötva Google Translate. Hvað ætli þau hafi… *setur upp gleraugun*
-
Albert (fjögurra ára): *raular* „Við vorum syngja lag í leikskólanum“
Pabbi: „Hvaða lag?“
A:
„Æ, maniggi“ *fer og finnur símann hans pabba* P: „Á ég að hjálpa?“
A: „Skrifaðu jól!“ *bendir á leitargluggann í Spotify*
P: „Ö … ok!“ *skrifar jól. opnar fyrsta jólalagalistann*
A: *skrollar niður þrjár-fjórar skjálengdir og ýtir á lag*
A:
P:
A: *syngur með*