Albert: „Ef það er einn strákur og tvær stelpur að leika—skrýtið. En ef það eru tveir strákar og ein stelpa—ekki skrýtið!“
Pabbi: „Haaaa? Af hverju?“
A: „Only eight year olds understand“
stuff that’s rehashed from social media
Albert: „Ef það er einn strákur og tvær stelpur að leika—skrýtið. En ef það eru tveir strákar og ein stelpa—ekki skrýtið!“
Pabbi: „Haaaa? Af hverju?“
A: „Only eight year olds understand“
Ance: „Ertu búinn að sækja vegabréfið hennar Telmu?“
Ég: „Ööö…“
A: „Ertu búinn að setja reminder?“
*30 sekúndur líða*
É: *móður* „Að sjálfsögðu!“
Stend í biðröð í kjörbúð um miðjan dag, með brauð, kæfu og skyr.
Maðurinn fyrir framan mig snýr sér við, dæsir hátt „sona er að vera róni!“ og nikkar í átt að 8 flöskum af kardimommudropum í fangi sér.
Ég reyni að flissa ekki og samsinni því
Róni hristir hausinn og bætir við yfir öxlina „og það er ekki eins og maður geti stolið þessum andskota—helvítis þjófavörnin fer alltaf í gang..!“
Þegar kemur að honum lítur afgreiðslustúlkan á hann örvæntingarfull. Hún er unglingur og greinilega smeyk við afleiðingar þess að banna honum þetta
R brosir mjög vingjarnlega: „Ég er að baka!“
Það á að gefa börnum brauð
Morðingjarnir – Þjóðarmorð
en ekki sprengja þau í tætlur!
Þökk sé Outlook get ég nú loksins merkt við að ég verði Ókeypis í fríinu
Pabbi: „Blablabla … en það lemur í Kjós!“
Sandra: „Þú varst alltaf að segja þetta þegar ég var lítil og ég hélt alltaf að þú værir að segja lemúr í Kjós! Og ég vissi ekki hvað lemúr er, hélt það væri eitthvað stórt dýr…“
Ég sat og aðstoðaði dóttur mína—sem er ekki alveg þolinmóðasta manneskja í heimi—við heimanám
Albert kemur til mín með tár á hvarmi og knúsar mig innilega
Pabbi: „Hvað er að?“
Albert: „Ég er svo leiður að þú fékkst enga pásu“
Pabbi: „Pásu?“
A: „Fyrst var ég óþekkur smákrakki og einmitt þegar ég hætti því varð Sandra unglingur og fékk unglingaveikina. Bráðum fær Telma unglingaveikina og áður en henni batnar verð ÉG örugglega kominn með unglingaveikina!“
Pabbi: „Ertu í Roblox? Þú veist að það má ekki tala við ókunnuga í Roblox er það ekki?“
Albert: „Ert þú ekki alltaf að tala við ókunnuga á Twitter?“
Skömmu eftir hádegi á miðvikudag
Sandra: „Getum við farið á Skálmöld um helgina?“
Ég: *hmmm, æ, er það eitthvað skemmtilegt?*
Líka ég: *Öööö, hvað er annars langt þar til Sandra hættir að biðja mig?*
Líka líka ég: „Já!“
Líka líka líka ég: *jæja, best að prófa að hlusta á Skálmöld*
Sunnudagskvöld
Líka líka líka líka ég: „Þetta er rosalegt!”
PS: Það hjálpaði að vita nákvæmlega hvaða lög þeir myndu spila – nýjustu plötuna + fyrstu plötuna. Auðveldara en að þurfa að kynna sér allan katalóginn
PPS: Já, nú hef ég komið í Hörpu
Keyrum framhjá Litla hrauni
Pabbi: „Sérðu! Fangelsi!“
Albert: „Þetta er alveg eins og skóli!“
P: „Haaa? Er svona girðing þar?“
A: „Í leikskólanum“
Ekki í fyrsta skipti sem hann gerir þessa tengingu:
Girðingin