Kl. 00:55, 24. desember.
Sandra vaknar, lítur út um gluggann og sér stórhríð: „Pabbi, ég vona að jólasveinninn komist!“
stuff that’s rehashed from social media
Kl. 00:55, 24. desember.
Sandra vaknar, lítur út um gluggann og sér stórhríð: „Pabbi, ég vona að jólasveinninn komist!“
Fákunnandi fákunnandi
„Hólí! Ég held að Ketkrókur eigi pínulítinn bíl!“
Kertasníkir var á þeim buxunum að tvær ungar stúlkur verðskulduðu kartöflur í skóinn, en merkilegt nokk höfðu örþreyttir foreldrar samband við hann (eftir krókaleiðum!) og fóru þess á leit að hann gæfi þeim bara eitthvað ómerkilegt í staðinn
Beiðnin var tekin til greina á þeirri forsendu að það sé alveg nógu fokkings erfitt að vakna illa sofinn klukkan hálfsjö á aðfangadag án þess að þurfa að díla við tvö ung börn með áfallastreituröskun
Dóttir: Hellir upp í sig steiktum lauk.
Munnurinn á mér: „Ekki gera svona!“
Hausinn á mér: „Svo sannarlega dóttir mín!“
kann sig
Dóttir: „Pabbi, í hvað notar þú brauðrass?“
Jólaskap here I come!
Eina vandamálið sem ekki virðist vera hægt að losna við með hótunum um kartöflur í skó er að börn vakni allt of snemma/ um miðja nótt
Ömurlegt að vera fátækur og þurfa að úllendúllendoffa hvor dóttirin fær mandarínuna og hvor æfóninn
Annars er lausnin augljóslega að setja æfóninn í skóinn hjá barninu sem þú elskar mest
Mjög líkþorn