Í leikherberginu í vinnunni hans pabba:
Albert: *byrjar að opna dyrnar* „Pabbi, þú fart ekki koma með!“
Pabbi: „Hmm??! Hvert ertu að fara“
A: „Veitiggi!“
A: *fer*
Í leikherberginu í vinnunni hans pabba:
Albert: *byrjar að opna dyrnar* „Pabbi, þú fart ekki koma með!“
Pabbi: „Hmm??! Hvert ertu að fara“
A: „Veitiggi!“
A: *fer*
Til að fagna því að ár er nú liðið síðan leikskólaverkfallinu lauk sit ég fastur heima (ófærð) með þrjú „veik“ börn
Kl. 07.30
Starfsdagur í leikskóla/ skóla? Vinna heima, einn með þrjú börn? Iss piss! Eftir leikskólaverkfall og lockdown síðasta vetur er ég fær í flestan sjó!
Kl. 8.30
Æ já, það var enginn hvolpur síðasta vetur
Kl. 10.30
Bíddu, þagnar drengurinn aldrei?
Kl. 13.30
Obbsíbobb, ég var búinn að gleyma þessum Teams fundi, en sem betur fer erum við bara tveir…
Kl. 13.34
Telma öskrandi eins og stunginn grís eftir að klemma höndina og Albert stunginn af með þráðlausu heyrnartólin að spjalla við Texas-búa á Teams
Vil óska leikskólastarfsfólki innilega til hamingju með nýja samninga um leið og ég vona að þeim gangi vel næstu vikur og mánuði að vinda ofan af þeim ósiðum og hegðunarvandamálum sem óhjákvæmilega fylgja því að láta börn afskiptalaus í hendur foreldra sinna til lengri tíma
Ég mun ekki svara þrálátum orðrómi um að það hafi verið komin tár áður en ég áttaði mig
Tíðindi af vesturvígstöðvunum: Dagur 297.214 í verkfalli.
Hér að neðan má finna kannski 17% af því sem við ungi maðurinn höfum rætt í dag:
Pabbi: *vinnur heima*
Albert: „Pabbi, það er enginn að horfa á Hvolpasveit“
P: „Hmm??!“
P: *fattar að drengurinn er búinn að vera að leika sér með bíla í 20 mínútur*
P: „Ó! Má slökkva á Hvolpasveit?“
A: „Já!“
Albert: „Pabbi, ég hata eld!“
Pabbi: „Já, er það?“
A: „Pabbi, hatar þú líka eld?“
P: „Já“
Albert: „Pabbi, kvarta gera?!“
Pabbi: „Vinna“
A: „Pabbi, af hverju ert þú að skrifa a?“
P: „Mér finnst rosa gaman að skrifa a“
A: „Pabbi, mig langar líka að skrifa a!“
Albert: „Pabbi, mig langar að ég fara út og þú fara líka út“
Pabbi: „Og hvert ætlum við að fara?“
A: „Við ætlum fara bílinn. Og við ætlum að fara í búðina“
P: „Já? Og hvað ætlum við að kaupa?“
A: „Við ætlum kaupa epladjús. Og ekkert meira“
Albert: „Pabbi, af hverju finnst þér hárið gott?“
Pabbi: „Hárið?“
A: *bendir*
Í bíl:
Albert: „Pabbi! Kerrtu hratt!!“
A: „PABBI!!! EKKI KEYRA Á BÍLINN!!“
Pabbi: *heldur áfram að keyra á sama hraða allan tímann*
Á bílastæði.
Pabbi: *bakkar út úr stæði*
Albert: *bendir á bílana beggja vegna við okkur* „Af hverju eru þessir tveir bíll ekki fara?“
Pabbi: „Sérðu hvað pabbi er duglegur? Viltu líka vera duglegur?“
Albert: „Já!“
P: „Frábært, viltu hjálpa pabba að taka til og ganga frá lestinni?“
A: „Pabbi, ég nenni ekki að granga frá lestin því … því ég *dæs* er svo upptekinn!“
Albert: „Pabbi, þegar ég er búinn æpadd, ætla ég að skoða klukkan þína, hvort er tuttugu mínútur sex!“
Á leiðinni í háttinn:
Albert: „Pabbi, elskar þú Hvolpasveit?“
Pabbi: „Öööööööööö… *svitnar* …hérna… ekki eins mikið og þú!“
Ég: „Helvítis fokking fokk! Þetta verkfall á aldrei eftir að leysast!“
Líka ég: „Svona svona, horfa á björtu hliðarnar, annars verðurðu þunglyndur!“
*fimm mínútur*
Líka líka ég: „tjah … það eru bara tvö ár þar til hann byrjar í skóla..?!“
Klukkan er 7.33. Úti geisar snjóbylur. Vetrarfrí í skólanum. Leikskólaverkfall. Ég svaf í 4 tíma.
Börnin mín þrjú — sem verða heima með mér í allan dag — eru að reyna að ræða við mig um holur í plottinu í Hvolpasveit
Klukkan er 11.41. Börnin eru langt komin með að klára nammið sem þau betluðu á öskudag. Ég er að reyna að vinna, þarf að skila nokkrum verkefnum í dag.
Börnin eru að spila Mariah Carey jólalög
Tíðindi af vesturvígstöðvunum: Dagur 27.214 í verkfalli
Bugun, nafn þitt er siggimus.
Samt á ég yndislegan son, óendanlega fallegan og skemmtilegan. Hugur minn er hjá öllum þeim sem eiga ljót og leiðinleg börn
Fréttir úr verkfalli:
Nú er Albert orðinn flinkari en ég að teikna
Ég þráspurði hver þetta væri, og hann sagði bara „klurri“ (krulli)
Loksins aftur í vinnunni
Ég: *gengur illa að komast í gang*
Ég:
Ég: *set á mig heyrnartól, fer á jútjúb, kveiki á Hvolpasveit*
Ég: *vinn eins og ég sé þrír*
Albert: *veltir kassa, dót dreifist um allt gólf*
A: *leikur áfram, stígur af og til á dót*
A: *stoppar, lítur á mig eins og ég sé að bregðast honum*
Pabbi: *sest og byrjar að ganga frá*: „Viltu hjálpa? Þá erum við fljótari“
A: „Neinei“