Án gríns mitt stærsta íþróttaafrek til þessa

Án gríns mitt stærsta íþróttaafrek til þessa
Trackpad á fartölvunni hættur að virka. Control panel. Fikt. Ekkert. Gúggl. Uppfæri drivera. Restart. Ekkert.
Meira Gúggl. Driverar beint frá framleiðanda. Restart. Ekkert.
Enn Gúggl. Ekkert.
Þrír klukkutímar. Ekkert.
Hmmm, hvað gerist ef ég ýti á þennan takka..?
Ég er ekki alveg tilbúinn að hætta á fb, en þetta er skítakompaní sem er skítsama um notendur og þessvegna er ég með leiðindi:
Á endanum verður ekkert eftir.
Stundum finnst mér gaman að ímynda mér að í höfuðstöðvunum taki einhver eftir þessu brölti hjá mér: „Hr. Zuckerberg … ég veit ekki … hérna, sko: Við upphækkanlegt skrifborð í Reykjavík situr bakveik, miðaldra feitabolla sem hefur fundið lykilinn að falli okkar…“
Hér er upphafið að löööööngum twitter þræði þar sem ég held utan um þetta verkefni (þessa þráhyggju):
Ég er ekki alveg tilbúinn að hætta á fb, en þetta er skítakompaní sem er skítsama um notendur og þessvegna er ég með leiðindi:
— siggi mús (@siggimus) December 20, 2018
– Ef ég sé auglýsingu: … > Hide ad > Irrelevant
– Ef einhver deilir síðu/ leik: … > Hide all from *Fyrirtæki*
Á endanum verður ekkert eftir
Stundum finnst mér gaman að ímynda mér að í höfuðstöðvunum taki einhver eftir þessu brölti hjá mér:
— siggi mús (@siggimus) January 29, 2019
„Hr. Zuckerberg … ég veit ekki … hérna, sko: Við upphækkanlegt skrifborð í Reykjavík situr bakveik, miðaldra feitabolla sem hefur fundið lykilinn að falli okkar…“
Kominn hálfa leið í Kópavog þegar síminn drapst og með honum upplýsingar um áfangastað, leiðbeiningar um hvernig komast ætti þangað og leiðir til að láta vita eða biðja um hjálp.
Mætti örfáum mínútum of seint
Feeling:
vann Óskar!
Þegar ég greip bílinn hennar Hörpu þar sem hann rann af stað niður Egilsgötuna
Ég byrjaði að vinna hér í febrúar 2009. Ég man mjög vel að fyrsta eða annan miðvikudaginn sem ég vann var ofboðslega kalt – snjór og hálka. Ég man líka mjög vel að þegar ég kom hikandi og feiminn inn í matsal í hádeginu voru mjög margir í flís- og lopapeysum, og sumir þeirra börðu sér til hita. En það sem ég man best er að það voru líka nokkrir sem sátu þar á stuttermabolum og það stóð upp af þeim gufan – bókstaflega. Þau voru víst að koma úr sjósundi
Í dag, rétt tæpum 7 árum síðar, var ég á stuttermabol í hádeginu
Ég er gersamlega óforbetranlegur bad ass