Bölvun ostaskeranna snýr aftur

Bölvun ostaskeranna snýr aftur
Búinn að fá mig fullsaddann af þessari blessuðu lóu sem mætir á svæðið eins og einhver fokkings frelsari á hverju einasta vori, en er svo endalaust með einhverjar pillur um að ég sofi of mikið og vinni ekki hót
Stelpurnar voru að horfa á myndbandið fyrir B.O.B.A.
Telma: „Er hann með freknur?“
Sandra: „Hann er rauðhærður!“
Telma: *kinkar kolli. bendir á Króla* „Allir sem eru með svona hár eru rauðhærðir“
Hef orðið fyrir miklum og sárum vonbrigðum með Hvolpasveit undanfarið. Viku eftir viku koma þættir um drauga, dreka, geimverur og nú einhverja fokkings hafhvolpa?
Þessir þættir eru gersamlega að missa öll tengsl við raunveruleikann!
Það er fátt sem kemur mér í eins mikið stuð og þegar lið Úmísúmí syngur „Allir að hrista sig!“
Ungur maður uppgötvar að grimmd heimsins á sér engin takmörk.
Öskurgrátandi því enginn vill fara með honum út að hjóla kl. 7.38 á laugardagsmorgni.
Á ferð um Hvalfjörð benti dóttir mín á hús í niðurníðslu: „Þetta er draugahús!“
*djúpt hugsi*
„Ef maður fer inn í það breytist maður í draug!“
Ööööö, kannski ég taki bara stigann í dag
Yfir sjónvarpinu:
Barn: „Hvar er þetta?“
Pabbi: „Á Norðurpólnum!“
Barn: *djúpt hugsi* „Hvað er hann í mörgum peysum?“
„Pabbi, er hægt að gera marmilaði úr mannfólki?“
Hef lýst því yfir að ég muni hætta að drekka kaffi þegar þessi fer
(mun auðvitað aldrei standa við það, en svona hádramatískar yfirlýsingar telja samt, ha?)