Það eru engin sérstök hlýindi

Not the warmest day
Það eru engin sérstök hlýindi

Not the warmest day
„Ef jólasveinninn er alltaf að fylgjast með manni, þá er hann líka að horfa þegar maður fer á klósettið! Hann getur séð einkastaðinn!“
Pabbi, við sjálfan sig: „…og nú eru þau að spá nítján stiga frosti á sunnudaginn“
Telma: „Er það mikið?“
P: „Jaá, það er soldið mikið“
T: „Nei! Veistu hvað er mikið?“
P: „?“
T: „Þúsund stiga frost“
Albert: *labbar í stofunni*
Pabbi: *er í eldhúsinu að vaska upp. Lítur um öxl*
Albert *öskurgrenjar*: „Hættu! Pabbi má ekki horfa mig!“
Flytja í sveitina, fá sér hænu, kú og breyta nafni bæjarins í eitt af eftirtöldu:
Stelpur: *eitthvað að kýta*
Albert: „Stelpur, það á að vera vinir!“
Mamma: „… og óþekk börn fá auðvitað kartöflu í skóinn“
Telma *lýgur*: „Það er allt í lagi, mér finnast kartöflur góðar“
M: „Frábært! Kannski heyra jólasveinarnir þetta og gefa þér alltaf kartöflu, líka þegar þú ert góð!“
T: 
Hjúkrunarfræðingur: „Fékkstu miðana á Paul McCartney?“
Ég: *kúgast*
Læknir: *horfir á skjáinn* „Nei það var uppselt.“
Ég: *anda rólega*
Læknir: „En var ég búinn að segja þér að við förum á Celine Dion eftir tæpt ár?“ *ýtir slöngunni enn lengra ofan í kokið á mér*
Nurse: “Did you get the tickets for the Paul McCartney concert?”
Me: *gagging*
Doctor: *watches screen* “No, it was sold out”
Me: *breathing calmly*
Doctor: “But did I tell you we’re going to see Celine Dion in December next year?” *pushes tube even further down my throat*
Albert: „Ég gera snjörnu!“


Þegar þetta dugði ekki til að vinna jólapeysukeppnina í vinnunni fyrir fjórum árum hætti ég að taka þátt

Dómaraskandall

