Sandra var að mála steina


Sandra var að mála steina
Sandra, næstum 11 ára, um frönsku söngkonuna: „Einn fjörutíu og sjö?! ÉG er stærri en það! Hún má ekki einusinni sitja frammí í bíl“
Albert: *tékkar á spjaldtölvunni sem var í hleðslu* „Það er tuttutvö prósent. Má ég taka samband?“
Pabbi: „Já“
A: „Það er tuttu tvö prósent, og það er tuttugasti annar maí!“
P: *athugar dagsetningu*
Þegar þú vaknar og það er ekkert rafmagn á húsinu og þú fiktar þig áfram í rafmagnstöflunni þar til bara tvö öryggi eru úti og ísskápurinn og frystiskápurinn og hinn frystiskápurinn úti og reynir í ofboði að finna rafvirkja á laugardagsmorgni og ert kominn með kvíðahnút af því að kannski er lekaliðinn farinn og þú ferð á hausinn við að láta laga það og ísinn bráðnar á meðan og þú stendur úti og hefur áhyggjur og hitar vatn á pínulitlum prímus til að fá amk kaffi en svo eftir nokkra klukkutíma kemur indæll sjötugur karl sem dundar heillengi og talar um tíðnisvið og reddar á endanum öllu með því að aftengja útiljósin á pallinum sem þú ert bara dauðfeginn að losna við því þau fóru kossumer í pirrurnar á þér og slógu reglulega út og rukkar bara smáaura fyrir og þú færð spennufall og ferð næstum að skæla
Albert: „Má ég fá 5 rúsínur?“
Pabbi: „Já!“
A, stærðfræðingur: „Fyrst tvær rúsínur og svo þrjár rúsínur!“
Albert: „Fimmtíu er næstum sextíu … sjötíu, áttatíu, níutíu, hundrað!“
Pabbi: „Alveg rétt! Þú ert orðinn svo flinkur að reikna!“
A: „Fjörutíu og níu er næstum fimmtíu, svo þú ert næstum hundrað!“
S/O á svartklædda manninn í duftkirkjugarðinum sem veifaði svartri uppspenntri regnhlíf ógnandi upp í loftið.
Ég skildi ekkert …fyrr en ég sá grágæsirnar tvær sem hann miðaði regnhlífinni á og stýrði fimlega um himininn
Þegar hann er ekki í Among us
When not playing Among us
Lesum í gærkvöldi
Albert opnar bókina, les, hægt: „Hér … sjáið … þið … Bangsa“
A: *lítur á pabba* „Af hverju stendur ekki Einu sinni?“
Löngu eftir að ég gleymi nafninu mínu mun ég muldra lactobacillus acidophilus, bifidobacterium bifidum
Pabbi: *kveikir á Spotify og ætlar að spila tónlistina úr Kardemommubænum fyrir krakkana*
Albert: „Pabbi, ég veit um eitt lag!“
Pabbi: „Fékkstu stimpil í fimleikum?“
Albert: „Nei“
P: „Af hverju?“
A: „Ég var að meiða“
P: „Af hverju varstu að meiða?“
A: „Ég vildi ekki fá stimpil“
P: „En hvern varstu að meiða?“
A: „Má ekki segja“
P: „Nú, af hverju ekki?“
A: „Útaf Covid“